U vremenu kada ljuta i ozbiljna avangarda, koja na sve raspoložive načine kidiše da nam deprogramira svest od represivnih i umrtvljenih kulturnih sadržaja, sve više postaje neodvojivi deo institucija i fondova u novoj globalnoj kulturnoj revoluciji, pokatkad se desi da kult novih samoizlečenih šamana ne širi svoje imaginativne i humane vizije tamo gde ih nužno očekujemo.

Sakralni psihodelici norveškog dua gitariste Pettera Vagana i vokalistkinje Hanne Gjermundrød izviru iz nekog još neotkrivenog i neartificijelnog limba uzbudljive norvežanske slobodne muzike i mlade izdavačke kuće Gigafon i krče put ka iskrenom, nejednostranom dijalogu o novim mogućnostima otvorenog folka i slobodne improvizacije u 21. veku. Ostavljajući za sobom savremeniju, borbeniju formu elektronskih gličeva i haotičnih improvizacija sa mladalački živopisnog prethodnika “This is a Step”, na novom izdanju nam se predstavljaju u ogoljenijoj i romantičnijoj formi snolikih i, za skandinavske uslove neobično toplih, singer-songwriter apstrakcija, kako iz alijeniranih tako i iz nevidljivih duhovnih sfera.

Gjermundrød ne peva ni reč norveškog, niti bilo kog postojećeg jezika, a njene fonetske konstrukcije variraju od šapata nove ambijentalno folkerske usmerenosti i jezovitih mantri sa rasturenog diktafona, do bezvremenog krika gregorijanskih psalmova i afričke polifonije i zvuka celestijalnih a capella horova. Vagan svira lapsteel gitaru nenametljivo, lowercase melodično ili stvarajući atmosferične dronove, u potpunosti suspendujući gitarsku noise estetiku iz nekih drugih muzičkih avantura, dok zajedno stvaraju male zvuke koji znače više i diskretnije mapiraju improv-pop estetiku od David Sylvianovog Manafona ili kvarteta The New Songs.

Album je nevidljivim linijama podeljen na tri celine koje rezonuju duboko i isceliteljski jedna na drugu. Magijske, utopijske uspavanke i recitali punktuirani elektronskim piskovima, zvucima voza, halucinatornim višeglasjem pevanja i lejerovanih vokalnih semplova (“He never spoke again, Rendition of a whisper, As if nothing had happened, Mosaic Mantra, Vanishing Twin”), komešaju se sa začudnim minijaturama blip-blop laptopa posednutog prijateljskim dusima (Postpositive, Cheshire Cat) i odzvanjajuće ritualnim, divinacijskim i distopijskim putešestvijama koja kulminiraju na rekvijemu duhova Amor Fati i epskoj uzdisalici Time Will Perfect Matter.

Više nego na bilo kom drugom ovogodišnjem izdanju oseća se duh misterioznog i inovativnog koje je oslobođeno normativnosti skrivene tehnokratske elite ili pseudo-provokativnih konceptualnih produkcijskih zahvata. Podjednako daleko i od muzičke štampe i izvikanijih nordijskih pulena, intuitivna i nehermetična muzika Pettera i Hanne zaista ostavlja bez daha u sirovoj emocionalnosti i postavlja nove granice glasnosti izdvojenih šapata u kakofoniji neurotične kompetetivnosti globalne kulturne revolucije.

 

 

Spisak numera: He Never Spoke Again, Mosaic Mantra, Time Will Perfect Matter, Chesire Cat, Vanishing Twin, Rendition Of A Whisper, Rendition Of A Whisper, Postpositive, Game Theory, Amor Fati, As If Nothing Had Happened.

Muzičari: Hanna Gjermundrød – vokal, Petter Vågan – gitara.

 

Jedan komentar na “Petter O Hanna: Rendition Of A Whisper (Gigafon)”

Ostavite odgovor

Vaša adresa e-pošte neće biti objavljena. Neophodna polja su označena *


*

Ovo veb mesto koristi Akismet kako bi smanjilo nepoželjne. Saznajte kako se vaši komentari obrađuju.